- Od slobodnog čoveka ne možeš napraviti roba jer je slobodan čovek slobodan i u zatvoru (~ Platon 427. pne. - 347. pne) -
Kada piše o slobodnom čoveku, Platon misli na onoga koji je oslobođen duhovno, ostvaren, realizovan – prosvetljen! Dakle, oslobođen terora uma, terora misli. A šta je um? Um je fantom: dok postoje misli, um postoji a kada stanu misli – um nestane! Um je produžena ruka spoljnog sveta (a mnogi su toliko ponosni na taj svoj „organ“). Um uopšte nismo mi, to je spoljni svet smešten u našoj glavi: tu su sećanja iz detinstva, glasovi roditelja, vaspitača, učiteljice, nastavnika... informacije sa iz škole, novina, sa televizije, društvenih mreža, roditelja, prijatelja... Preko uma spoljni svet nas formira i utiče na nas, manipuliše sa nama.